Καταφανέστατες επιχειρήσεις άσκησης Τρομοκρατίας από την κυβέρνηση

Αρχή έγινε στις Σκουριές της Χαλκιδικής, με την σύλληψη 4 κατοίκων από τους αγωνιζόμενους κατά της εξόρυξης χρυσού. ( Εκεί συνεχίζεται και το “σπορ” βίαιης προσαγωγής για απόσπαση στοιχείων DNA από “υπόπτους”. )

Στη συνέχεια καταργήθηκε η δημόσια ραδιοτηλεόραση ΕΡΤ, που χαρακτηρίστηκε ως Δοκιμή γενικού πραξικοπήματος.

Χθες απαγορεύθηκε συγκέντρωση πολιτικής διαμαρτυρίας στην πλ. Συντάγματος, από ένα σωματείο εφέδρων των Ειδικών Δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού. Που ακολούθησε επίσημες “ανησυχίες” περί προετοιμασίας “πραξικοπήματος”.

Και σήμερα συνελήφθη σύσσωμη η ηγεσία του 4ου (3ου ή 2ου με τελευταίες δημοσκοπήσεις) κοινοβουλευτικού κόμματος.

Συνέβη κάτι που τελευταία φορά έγινε στις 21 Απρίλη 1967, δηλαδή μαζική σύλληψη εν ενεργεία βουλευτών.

Πρόκειται για καταφανέστατες επιχειρήσεις άσκησης Τρομοκρατίας από την κυβέρνηση.

Μία κυβέρνηση που περιλαμβάνει στελέχη κατηγορούμενα για εγκλήματα κατά της κοινωνίας, της εθνικής οικονομίας, της πατρίδας μας ολόκληρης, όπως πρωτίστως ο Ε. Βενιζέλος, ο Στουρνάρας κ.λπ. . 

Μία κυβέρνηση των 154 βουλευτών που εξ αυτών οι 50 είναι καταχρηστική δωρεά του εκλογικού νόμου. 

Μίας κυβέρνησης του 42%, όπου σήμερα το μεν ΠΑΣΟΚ είναι αμφίβολο εάν λαμβάνει το 3% η δε ΝΔ οπωσδήποτε βρίσκεται κάτω και από το 19% του Μαΐου 2012. Μία κυβέρνηση δηλαδή ποσοστού μικρότερου από το 20%!

Προφανώς η σημερινή κίνηση έγινε υπό τον φόβο να προκαλέσει η Χ.Α. πολιτική κρίση με εκλογές, ύστερα και από την χθεσινή κατάθεση μήνυσης κατά του ΠΑΣΟΚ για κατάχρηση δημοσίου χρήματος. 

Οι συλλήψεις έγιναν σπασμωδικά και βέβαιον είναι πως δεν υπάρχει πολιτική πρόβλεψη για τις συνέπειες αφού ακόμη και η απαγόρευση του κόμματος ΧΑ, δεν μπορεί να εμποδίσει την εμφάνιση υποκατάστατου.

Προφανώς επίσης διεξάγεται μία επιχείρηση κάμψης του φρονήματος των πολιτών, που διατηρούν πατριωτικές αρχές και αξίες, που αγωνίζονται κατά των μνημονίων και αρνούνται επίμονα τις συνέπειες της λαθρομετανάστευσης στην καθημερινότητά τους.

Η σύλληψη των Χρυσαυγητών επιβεβαιώνει πως είναι “αντισυστημικό” κόμμα, τους ηρωοποιεί και ύστερα από το πρώτο σάστισμα της κοινής γνώμης επακόλουθο θα είναι η εκτίναξη της δημοφιλίας τους. 

Οι κατηγορίες που τους αποδίδονται αφορούν σε περυσινά και παλαιότερα γεγονότα, το καταστατικό τους είναι γνωστό εδώ και χρόνια και μένει να αποδειχθεί εάν εμπλέκονται στη δολοφονία του άτυχου Π.Φύσσα. Εάν δεν υπάρχει εμπλοκή με αποδείξεις των βουλευτών, τότε η κατάρρευση των κατηγοριών θα είναι παταγώδης. 

Αν η Χ.Α. δεν έφερε στοιχεία χιτλερικά -ή εάν τα αποβάλει- στην φυσιογνωμία της, η απήχηση και η επιρροή της στην ελληνική κοινωνία θα ήταν εξαιρετική. 

Γιατί η ελληνική κοινωνία όχι μόνον υποφέρει αλλά και έχει αγανακτήσει και αηδιάσει και από το κλεπτοκρατικό διαπλεκόμενο ξενόδουλο σύστημα της μεταπολιτευτικής κομματοκρατίας.

Αν στο επόμενο διάστημα που η ΧΑ θα απασχολεί τα πρωτοσέλιδα αλλάξει ή αποκηρύξει τις χιτλερίζουσες ιδεολογικές προτιμήσεις της, τότε πολιτικά θα εξέλθει ισχυρή, ίσως και ισχυρότερη.

Εκτός και αν το κενό της, αποδεσμεύσει δυνάμεις πατριωτών πολιτών που είχαν εγκλωβιστεί και προκύψει ενίσχυση στους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Λέτε να έρχεται η σειρά του Πάνου Καμμένου;

( Στο μεταξύ, σίγουρα εντός των ημερών θα δούμε και την βίαιη εκκένωση του μεγάρου της ΕΡΤ στην αγ. Παρασκευή ).

Ή μήπως προλάβουν να συναντηθούν τα “δύο άκρα” καθώς προβλέπεται αβάσταχτος ο Χειμώνας που έρχεται;

Πάντως και νέα συνταγματική εκτροπή θα συμβεί καθώς θα θέλουν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ να λειτουργήσει η Βουλή με ένα κόμμα 400.000 ψήφων … εκτός νόμου. 

Πώς θα νομιμοποιηθεί αυτή η κατάσταση παραβίασης και του Κανονισμού της Βουλής; 

Τι θα κάνουν οι αντικυβερνητικές δυνάμεις; 

Πόσο αντιμνημονιακές θα φανούν τώρα που μπορούν να προκαλέσουν εκλογές- και για ευνόητους λόγους τον Μάιο, μαζί και με τις προγραμματισμένες ευρωεκλογές και δημοτικές;

Η επερχόμενη κοινωνική έκρηξη.

του Πέτρου Χασάπη

Σύμφωνα με γενική παραδοχή μεταξύ των οικονομολόγων παγκοσμίως, το ακραίο κρίσιμο σημείο στο οποίο μία κοινωνία εκρήγνυται, είναι όταν η πραγματική ανεργία φτάσει στο 35% μέσα στη συγκεκριμένη κοινωνία. 

Έχει επιστημονικά παρατηρηθεί ότι καμία κοινωνία δεν μπορεί να αντέξει ανεργία αυτού του ποσοστού, το οποίο αλλοιώνει την ισχύουσα κοινωνικοοικονομική συγκρότηση και οδηγεί σε κοινωνική κατάρρευση.

Σε μας, το ποσοστό της ανεργίας, που επίσημα αναφέρει ως καταγραμμένη η ίδια η κυβέρνηση, ανέρχεται περίπου στο 28%. Όλοι όμως αποδέχονται, ότι η πραγματική μη καταγραμμένη ανεργία, είναι πολύ πιο πάνω από το 30% και ίσως να πλησιάζει προς το 35%. Χωρίς φυσικά να υπολογίζονται τα εκατομμύρια των εξαθλιωμένων και μη δηλωμένων παράνομων μεταναστών. 

Από το άλλο μέρος, αντί να παρατηρείται όξυνση των κοινωνικών διεκδικήσεων, κάτι που θα υποδήλωνε ζωντανή και παρούσα κοινωνία, αντιθέτως βλέπουμε όλοι, μια αυξανόμενη αδρανοποίηση της κοινωνίας. Κανένα κόμμα και κανένας συνδικαλιστικός φορέας δεν μπορεί να μπει στην κοινωνική ηγεσία και να βγάλει έστω και λίγο κόσμο στους δρόμους, για να διαμαρτυρηθεί και να διεκδικήσει, κάτι που θα οδηγούσε σε εκτόνωση του κοινωνικού μάγματος που διογκώνεται.

Όλα τα πιο πάνω (δηλαδή η αύξηση του ποσοστού της ανεργίας και η συνεχώς εντεινόμενη σιωπή της κοινωνίας σαν την νηνεμία πριν την καταιγίδα) συνηγορούν στο ότι η ελληνική κοινωνία πλησιάζει σε μια άλογη έκρηξη η οποία δεν θα μπορεί πλέον να κατευθυνθεί από κανέναν και θα παρασύρει τα πάντα. Τίποτα δεν θα μείνει όρθιο, τίποτα δεν θα θυμίζει το πριν.

Ο μόνος δρόμος που απέμεινε στο ισχύον καθεστώς είναι να προσπαθήσει να συγκρατήσει όσο μπορεί την περαιτέρω αύξηση της ανεργίας για να αποτρέψει την κοινωνική έκρηξη. 

Όμως οι συνεχώς επιβαλλόμενοι φόροι, η σκοπούμενη αρπαγή των περιουσιών, οι ταυτόχρονες απολύσεις και η παντελής έλλειψη επενδύσεων, μας βάζουν πιο βαθιά στο οικονομικό «σπιράλ θανάτου» και επιταχύνουν τις εξελίξεις προς την έκρηξη.

Στόχος της τουρκικής εξέγερσης είναι… (και) η Ελλάδα!!!

Προδιαγεγραμμένο το "καυτό" καλοκαίρι (και) στην Ελλάδα!!!!!! Έρχεται και εξέγερση...;;; 

του Πάρη Κουρτζίδη 

Όταν μία χώρα οδηγείται σε εξέγερση είναι ηλίου φαεινότερο και κοινώς παραδεκτό ότι δεν μπορεί να φταίει μόνο ένα πάρκο και λίγα δέντρα… 

Δεν υποτιμώ τους ενικούς λόγους ενός λαού, ούτε τις περιβαλλοντικές και οικολογικές του ευαισθησίες, όμως μιλάμε για ανεξέλεγκτη εξέγερση, η οποία σαφώς δεν δικαιολογείται από τις αιτίες που παρουσιάζονται, όταν το μένος των διαδηλωτών και οι -προβοκατόρικες- βιαιοπραγίες των αστυνομικών είναι τέτοιας μορφής και έκτασης.

Σίγουρα, μία πυρκαγιά θέλει και (σπίθα) αφορμή, όπως και για να εξελιχθεί σε μανιώδη γιγαντιαία φωτιά θέλει και βαθύτερα αίτια (πυκνό και μεγάλο δάσος – καιρικές συνθήκες κλπ). Όμως, είναι προφανές ότι για να προκληθεί θέλει είτε τυχαίο γεγονός, είτε αμέλεια, είτε εμπρηστές…

Στην Τουρκία, το γεγονός δεν είναι τυχαίο. 

Και η αλαζονεία των τελευταίων ετών του Ταγίπ Ερντογάν, τόσο στο εσωτερικό της χώρας του, όσο όμως και στη διεθνή σκηνή, καθώς επέτρεψε στον εαυτό του να αισθανθεί και να πιστέψει ότι είναι ένας ανεξέλεγκτος κυρίαρχος, ένας σύγχρονος σουλτάνος, μιας νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας, σίγουρα μπορεί να χαρακτηριστεί πέρα από οτιδήποτε άλλο και ως –τουλάχιστον- πράξη «αλαζονικού εφησυχασμού» και «βλακώδους αμέλειας»…

Το γεγονός όμως ότι έφθασε να απειλεί την αστυνομία, με τον στρατό του προκειμένου αυτή να «παύσει πυρ» και να αποχωρήσει από τα σημεία εξέγερσης, ενώ την ίδια ώρα αστυνομικό άρμα παρέσυρε και πατούσε έναν διαδηλωτή (άοπλο!), μόνο τυχαίο γεγονός και πράξη αμέλειας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί!!!

Τα αίτια πολλά και ποικίλα…

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός της δυσάρεστης επίσκεψης για τον Ομπάμα του Ερντογάν στις ΗΠΑ, σχετικά με τις εξελίξεις στην ενεργειακή πολιτική της ευρύτερης περιοχής μας, αλλά και της στάσης που θέλει να κρατήσει η Τουρκία στην Συρία, σε αντίθεση με τις αμερικανικές επιλογές και για τα δύο αυτά…

Ενδεικτικό εξάλλου είναι, εκτός των άλλων, το ρεπορτάζ αυστραλέζικου δικτύου, το οποίο αναλύοντας τα γεγονότα στην Τουρκία κάνει ξεκάθαρο λόγο ότι «ο στόχος είναι η Ελλάδα και ο ενεργειακός της πλούτος».

Συγκεκριμένα, ο Ντέιβιντ Κοβάλσκι, απεσταλμένος του ABC Australia στην Κωνσταντινούπολη, σε ερώτηση της Άλισον Μάδερς, της κεντρικής παρουσιάστριας του δελτίου ειδήσεων του σταθμού απάντησε κατηγορηματικά ότι τα επεισόδια δείχνουν να είναι υποκινούμενα και δυναμιτίζονται από την τουρκική αστυνομία προκειμένου να λειτουργήσουν προβοκατόρικα, προκαλώντας μεγαλύτερη και μαζικότερη εξέγερση, καθώς και γενικότερη (ανεξέλεγκτη) βία και οργή.

Στην ουσία όμως, ήταν θέμα χρόνου, προδιαγεγραμμένα και αναμενόμενα τα γεγονότα στην τουρκική επικράτεια. Οι "εξεγέρσεις" ακολουθούν τον χάρτη, από νοτιοδυτικά προς ανατολικά - βορειοανατολικά. Σάρωσαν την Υπερ-σαχάρια Αφρική, τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και προχωρούν βορειότερα. Με τελευταία την Συρία, ήταν αναμενόμενο να ακολουθήσει το διπλανό της κράτος.

Αυτά έπρεπε να κοιτούσαν ο Ερντογάν και ο Νταβούτογλου και όχι να θέλουν να παριστάνουν τους κυρίαρχους σε ολόκληρη την περιοχή, όταν δεν είναι ακόμη ικανοί να ρυθμίσουν τα του κράτους τους. Αλλά, όσο πιο ψηλό είναι το “καλάμι” που θα “καβαλικέψει” κανείς, τόσο πιο άσχημα θα χτυπήσει όταν θα πέσει από αυτό. Γιατί η πτώση είναι και αυτή πάντοτε προδιαγεγραμμένη.

Το θέμα είναι ότι η κατάσταση θα εκτονωθεί-επεκταθεί προς τα δυτικά… Μ' έναν σμπάρο, δύο τρυγόνια για το στρατιωτικό κατεστημένο της γείτονος. Το καλοκαίρι πιθανώς να είναι "θερμό". Μην χάσουμε 2-3 νησιά και δεν ξέρω τι άλλο… 

Εκτός αυτού, στον χάρτη, η Ελλάδα είναι δίπλα από την τουρκική επικράτεια. Δεν πρέπει να είναι το επόμενο κράτος που θα έχει μία προσχεδιασμένη "εξέγερση". Γι αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, αυξημένα αντανακλαστικά και μεγάλη ψυχραιμία. Για να δούμε τι έχουμε ως Ελλάδα μπροστά μας ακόμη...».

"Στημένο το σκηνικό από τον Στρατό στη Τουρκία" - "Στόχος είναι η...Ελλάδα!"

Απίστευτο το ρεπορτάζ του αυστραλέζικου καναλιού, αναλύει με εκπληκτικό τρόπο τα γεγονότα στη Τουρκία !

"Στόχος είναι η Ελλάδα και ο ενεργειακός της πλούτος", απάντησε ο Ντέιβιντ Κοβάλσκι, απεσταλμένος του ABC Australia στη Κων/πολη, σε ερώτηση της Αλισον Μαδερς, κεντρικής παρουσιάστριας του δελτίου ειδήσεων του σταθμού!

Αναλυτικά, το ρεπορτάζ του Κοβάλσκι έχει ως εξής:...

"Από πολλά μέτρα μακρυά μυρίζει οτι το σκηνικό που λαμβάνει χώρα απο προχτές το βράδυ, μυρίζει προβοκάτσια του Στρατού προς τη κυβέρνηση Ερντογάν! 

Πηγές που πρόσκεινται στην κυβέρνηση, αναφέρουν οτι οι λόγοι που έχει στηθεί αυτό το σκηνικό, είναι να αναγκάσουν σε παραίτηση τη κυβέρνηση οι στρατιωτικοί, για να μπορέσουν έτσι να επανακτήσουν τον έλεγχο της χώρας, να αναδείξουν δικούς τους ανθρώπους στα κυβερνητικά πόστα και να βρούν την αφορμή που επιθυμούν, ούτως ώστε να επιτεθούν άμεσα και γρήγορα στην Ελλάδα, με σκοπό να αλλάξουν το στάτους στο Αιγαίο και να ελέγξουν τον ενεργειακό της πλούτο !

Είναι γνωστό οτι οι στρατιωτικοί έχουν υποστεί τεράστια πλήγματα κατά τη διακυβέρνηση της χώρας απο τον ισλαμιστή Ερντογάν. Τον θεωρούν άμεσα υπεύθυνο για την απώλεια του ελέγχου της χώρας και παραβάτη της παρακαταθήκης του Κεμάλ Ατατούρκ, που θέτει ως εγγυητή τον Στρατό για το πολίτευμα της χώρας και την εξωτερική της πολιτική. 

Είναι επίσης γνωστό σε όλο το πολιτικό φάσμα της Τουρκίας, οτι ο Ρατζίπ Ερντογάν ονειρεύεται την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με τον εαυτό του ως πρώτο Σουλτάνο μετά τον Αμντουλ Χαμίτ πριν 100 χρόνια και έπρεπε να βάλει το άκρως διεφθαρμένο πλέον Στρατό στην άκρη για να εκπληρώσει το όραμά του. 

Όμως, οι στρατιωτικοί τον περιμένουν στη γωνία κυριολεκτικά, έχοντας, όπως λένε σχετικές πηγές, το δικαίωμα ακόμη και της πραξικοπηματικής ανατροπής του, για να επαναφέρουν το προηγούμενο πολιτικό στάτους. Δηλαδή τη περίφημη "Θεματοφυλακή" του Στρατού, έναντι του "απαγορευμένου" ισλαμισμού απο τον Πατέρα των Τούρκων"!

Ο στόχος όμως είναι άλλος. 

Οι στρατιωτικοί θεωρούν τον Ερντογάν ως ανίκανο να χειριστεί επαρκώς τα θέματα που αφορούν τη κατάσταση στα εξωτερικά της χώρας και ως άτολμο στο να προχωρήσει δυναμικά στη διεκδίκηση των δικαίων της και των συμφερόντων της. 

Εδώ φυσικά υπονοείται ότι ο Ερντογάν δεν τολμάει να τα βάλει ανοιχτά με τους Ελληνες διεκδικώντας αυτό που η Τουρκία θεωρεί αποκλειστικά δικό της, δηλαδή τον φερόμενο ως τεράστιο ενεργειακό πλούτο ο οποίος κρύβεται στα σπλάχνα της Ανατολικής Μεσογείου και της θάλασσας του Αιγαίου! Προσπαθούν να βρούν εναγωνίως την αφορμή για να τον ανατρέψουν, να επαναφέρουν και πάλι το προηγούμενο πολιτικό στάτους και να εφαρμόσουν το σχέδιο "Βαριοπούλα", το οποίο μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει και τον ανοιχτό πόλεμο με την Ελλάδα και την Κύπρο.

Τα επεισόδια που συντελούνται εδώ στη Κων/πολη, τη "μητέρα" (όπως τη χαρακτηρίζει ο Κοβάλσκι) του δυτικού προσανατολισμού και της κοσμικότητας της Τουρκίας, δεν θεωρούνται τυχαία. Δεν εξεγείρεται έτσι ο κόσμος, με απλά την αιτία της καταστροφής του περιβάλλοντος ή την απαγόρευση του αλκοόλ. 

Εδώ το τοπίο θυμίζει έντονα "Λαική Επανάσταση", η οποία είναι φανερό ότι δεν είναι απλώς αυθόρμητη. Κάποιοι κινούν τα νήματα. Ούτε είναι τυχαία η παρέμβαση του Αρχηγού του Στρατού ότι εάν δε σταματήσουν άμεσα οι δολοφονικές επιθέσεις της Αστυνομίας εναντίον των διαδηλωτών, θα υπάρξει στρατιωτική παρέμβαση υπέρ των!

Όπως και να έχει το πράγμα, η επόμενη μέρα στη Τουρκία δεν θα είναι καθόλου ίδια με τη προηγούμενη και θα έχει το μέτρο εκείνο που υπάρχει αυτή τη στιγμή σε όλη τη μουσουλμανική Μέση Ανατολή..."

Tο τι γέλιο μου φέρνει αυτό το “συνταγματικό’ ή “δημοκρατικό τόξο” δε λέγεται...

Θεόφιλος Αιγινήτης

Tο τι γέλιο μου φέρνει αυτό το “συνταγματικό’ ή “δημοκρατικό τόξο” δε λέγεται.

Τι μπαρούφα είναι πάλι αυτή που ξεφούρνισε η τρόικα Τσίπρας, Βενιζέλος και Κουβέλης;

Τι θα πει “δημοκρατικό τόξο” το αφήνουν ανερμήνευτο κι από κει και πέρα ο καθένας ας καταλάβει ότι θέλει.

Μήπως, ότι μόνο αυτοί πουλάνε γνήσια δημοκρατία στα μαγαζιά τους;

Αυτοί όμως θεωρούν δημοκράτες μόνον όσους συμφωνούν μαζί τους.

Έκαναν τα πάντα για να παρασύρουν και να φέρουν το λαό στο δικό τους μαγαζί, αδιαφορώντας για το διχασμό που θα έφερναν με τα συνθήματά τους.

Μη ξεχνάτε τα συνθήματα μνήμης και μίσους όπως το “ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά” και το παραπλανητικό “εμείς στην κυβέρνηση κι ο λαός στην εξουσία.”

Μοίρασαν απλόχερα υποσχέσεις και θέσεις μεταξύ τους, ανέλαβαν την κυβέρνηση, διόρισαν δικούς τους ανθρώπους για να αρπάξουν την ψήφο τους, γίνανε όλοι τους πλούσιοι και τώρα που ήρθε ο λογαριασμός τραβάμε όλοι τα μαλλιά μας.

Αυτό λοιπόν είναι το “δημοκρατικό τόξο” !

Είναι αυτό που ο ρατσιστής Βενιζέλος σε μια βραδιά κατάκλεψε τις καταθέσεις των Ελλήνων μικροομολογιούχων, μπέρδεψε ηθελημένα τους τραπεζικούς λογαριασμούς με αριθμούς τηλεφώνων και τώρα ο υποκριτής νοιάζεται δήθεν για την Ελλάδα και για τους Έλληνες μπας και γίνουν ρατσιστές.

Σήμερα τη δημοκρατία την έχουν κάνει τραβεστί ή doublefas αναλόγως των συμφερόντων τους, σαν την χλαπάτσα που αλλάζει σχήματα.

Μια παροιμία λέει πως “τα παθήματα γίνονται μαθήματα” αλλά για δαύτους πέρα βρέχει.

Δε βλέπουν το τι γίνεται σ’ ολόκληρο τον κόσμο με το ισλαμικό λεφούσι που έχει μετακινηθεί από την Ασία και την Αφρική, στην Ευρώπη και την Αμερική;

Δεν παίρνουν χαμπάρι πόσοι αθώοι άνθρωποι χάνουν κάθε λίγο και λιγάκι τη ζωή τους, όπως πρόσφατα στο Λονδίνο που αποκεφάλισαν τον στρατιώτη, κάτι ανάλογο χτές στο Παρίσι, πριν από λίγο καιρό στην Ουάσιγκτον, πριν μερικά χρόνια στη Ν. Υόρκη με τους δίδυμους πύργους και πέρσι με το σκισμένο κοράνι που κάηκε η Αθήνα και τα περισσότερα κλοπιμαία βρεθήκανε να πουλιούνται στα Τίρανα;

Πριν ένα χρόνο για μια κάμερα έχασε ένας Έλληνας τη ζωή του, η κοπελίτσα στη Πάρο και χτές στην Κέρκυρα, τι φταίγανε για τη δική σας αμετροέπεια και λατρεία με τους μετανάστες;

Εκτός από τα πάρα πάνω κουβαλάνε και ένα σωρό ασθένειες που είχαν εξαλειφθεί εδώ και πολλά χρόνια από την Ελλάδα. Ο κλάδος υγείας έχει βουλιάξει από το μεγάλο φαγοπότι των γιατρών και των προμηθευτών, αλλά και από τη δωρεάν περίθαλψη που προσφέρει σε άγνωστο αριθμό λαθρομεταναστών.

Είναι κι αυτοί άνθρωποι μεν, αλλά με άλλη κουλτούρα, με άλλη θρησκεία, με άλλη εκτίμηση και σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή.

Γενικώς είναι ένας επικίνδυνος συρφετός που άγεται και φέρεται από τους Μουλάδες του και ο Θεός μας να βάλει το χέρι του και ο Αλλάχ τους να τους δίνει μυαλό, μη ξεσηκωθούν καμιά ώρα με το “τζιχάντ” και γίνει η Αθήνα Βαγδάτη.

Η καλύτερη προστασία των μεταναστών είναι να μην έχουν παράλογες απαιτήσεις και να μη προκαλούν με την συμπεριφορά τους .

Σε πλήρη εξέλιξη σχέδιο διχασμού του λαού σε « δημοκράτες Έλληνες – φασίστες Έλληνες »

του Πέτρου Χασάπη

Η κίνηση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ να καταθέσουν ξαφνικά στη Βουλή το επονομαζόμενο «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο» εκτιμούμε ότι είναι μια καλά σχεδιασμένη κίνηση διχασμού του λαού σε δημοκράτες και φασίστες. 

Μια κίνηση του καθεστώτος να εξαλείψει την καθόλου ευνοϊκή για το σύστημα, διαίρεση του λαού σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς και να προκαλέσει τον ακίνδυνο και βολικό για το σύστημα διχασμό σε δημοκράτες και φασίστες. 

Αυτό αφενός θα αποπροσανατολίσει το λαό από τα καυτά οικονομικά προβλήματα, αφετέρου θα μετατρέψει το λαό σε εύκολο υποχείριο της προπαγάνδας του καθεστώτος.

Ο ρόλος της Χρυσής Αυγής

Ήρθε μάλλον η ώρα για να παίξει η Χρυσή Αυγή (ηθελημένα ή άθελα) το ρόλο για τον οποίο την προόριζαν. Αν είμαστε τόσο ηλίθιοι, δεν έχουμε παρά να «τσιμπίσουμε». 

Ας ξεχάσουμε λοιπόν ότι το διεφθαρμένο σύστημα μας έβαλε στα μνημόνια. 

Ας ξεχάσουμε ότι εξαθλιωνόμαστε εξ αιτίας του, ότι είμαστε χωρίς δουλειά και λεφτά, ότι χάνουμε τις περιουσίες μας & 

ας σφαχτούμε μεταξύ μας, χωρισμένοι σε δημοκράτες και φασίστες, βοηθώντας με τον τρόπο αυτό το υπεύθυνο σύστημα να δραπετεύσει ανώδυνα. 

Δυστυχώς όμως αυτό θα συμβεί, γιατί το καθεστώς ξέρει να βγάζει στην επιφάνεια τα σύνδρομα που μας καλλιέργησε τόσα χρόνια μέσα μας.

Η ΧΑ δεν γεννήθηκε από το πουθενά. Την ΧΑ και γενικά τον φασισμό και την ξενοφοβία, τα γέννησαν 

1) η έλλειψη πραγματικής δημοκρατίας, 

2) η οικονομική εξαθλίωση του λαού, 

3) η σαπίλα και η διαφθορά του πολιτικού συστήματος και 

4) η άφιξη παράνομα στη χώρα μας εκατομμυρίων εξαθλιωμένων ανθρώπων που προσπαθούν να ζήσουν τη στιγμή που δεν μπορούμε να ζήσουμε μόνοι μας.

Δεν νομίζουμε ότι, το σχέδιο αυτό, δεν το αντιλαμβάνεται και η ΝΔ. 

Όμως ο αποπροσανατολισμός του λαού από το «μνημόνιο – αντιμνημόνιο» βολεύει βραχυχρόνια και την ίδια, αλλά ξέρει πολύ καλά ότι θα της προκαλέσει ζημιά μακροχρόνια η διαίρεση του λαού σε δημοκράτες και φασίστες. Τρόμαξε να πετάξει από πάνω της τη ρετσινιά της "επάρατης" και το σύνθημα "ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά". Αν παίξει τώρα το παιχνίδι των ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ θα ξαναγυρίσει στα ίδια.

Τι πρέπει να κάνει η ΝΔ

ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ λοιπόν, άσχετα από άλλους συντρέχοντες λόγους, έπιασαν ένα σίγουρο θέμα(δημοκρατία – φασισμός) που παίζει πολύ με τα δημοκρατικά αισθήματα των Ελλήνων. Θα τους δώσει επομένως εξασφαλισμένα κομματικά οφέλη και ταυτόχρονα θα διασώσει το σύστημα και τους "προστάτες" του ή έτσι τουλάχιστον νομίζουν. Θα το πάνε επομένως, όσο πάει. Το σχέδιο πιθανολογούμε ότι το αντιλήφθηκε και ο ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό σπεύδει ασθμαίνοντας να καταθέσει δική του αντιρατσιστική πρόταση, αφενός για να ξεφύγει από τον χαρακτηρισμό του αντιδημοκρατικού άκρου (όπου τον σπρώχνουν), αφετέρου για να μην εμφανιστεί ως ουρά των ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ.

Η μόνη λύση για τη ΝΔ είναι να κάνει ρελάνς στο ΠΑΣΟΚ, στη ΔΗΜΑΡ αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ, καταθέτοντας αμέσως, όχι μόνο (συρόμενη) δικό της νομοσχέδιο για τον ρατσισμό, όπως φημολογείται, αλλά ριζοσπαστική πρόταση αναθεώρησης του Συντάγματος που θα ανοίγει πλήρως τη δημοκρατία στο λαό. Τον Ιούλιο του 2011, η ΝΔ είχε καταθέσει όντως σημαντικές σχετικές προτάσεις. Έκτοτε τις ξέχασε. Ας τις επαναφέρει άμεσα, ενόψει μάλιστα του ότι την Κυριακή (2 Ιουνίου) λήγει η πενταετής απαγόρευση για την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Ένα πραγματικά φιλελεύθερο κόμμα δεν θα φοβόταν ποτέ ένα τέτοιο άνοιγμα της δημοκρατίας στο λαό με αποκέντρωση της εξουσίας. Αντίθετα κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, καθώς και το ΚΚΕ είναι υπερσυγκεντρωτικά και ούτε θέλουν να ακούσουν για συμμετοχή του λαού στην άσκηση της εξουσίας. Εκεί ακριβώς θα μπορούσε ένα πραγματικά φιλελεύθερο κόμμα να στριμώξει και να εκθέσει τα κόμματα αυτά, προς όφελος της δημοκρατίας, του λαού, αλλά και του ίδιου.

Θα το κάνει αυτό η ΝΔ; Θα το κάνει ο Σαμαράς;

Όχι βέβαια. 

Πρώτον γιατί η ΝΔ δεν είναι πραγματικά φιλελεύθερο κόμμα, αλλά μια παλαιοκομματική κλειστή και κληρονομική ολιγαρχία και δεύτερον γιατί ο Σαμαράς θα προτιμήσει να βάλει νερό στο κρασί του και να αφήσει να τον «κοντύνουν» πολιτικά, αρκεί να μην ρισκάρει την πρωθυπουργική του καρέκλα.

ΜΗΠΩΣ ΚΟΝΤΟΖΥΓΩΝΕΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΡΕΜΟΥΝ ;

 της Θωμαής Στεφανοπούλου

Τρίτη, 28 Μαΐου 2013. 

Ο Νίκος Χασαπόπουλος, συντάκτης της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ» παρουσίασε στο κτίριο της παλιά Βουλής το βιβλίο του «Η Χρυσή Αυγή, η ιστορία, τα πρόσωπα και η αλήθεια».

Ο συγγραφέας κάνει μια ανάλυση του νεοναζιστικού χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής υπογραμμίζοντας την ανάγκη δημιουργίας ενός ενιαίου μετώπου που θα διαχειριστεί πολιτικά και με προσοχή το φαινόμενο. Τόνισε επίσης την ανάγκη μηδενικής ανοχής σε κάθε έκνομη συμπεριφορά.

Στην παρουσίαση του βιβλίου παραβρέθηκαν πολιτικά πρόσωπα από όλους τους χώρους όπως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ Μ. Βορίδης, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Εύη Χριστοφιλοπούλου, ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Γ. Πανούσης, η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη, ο Αλ. Αλαβάνος, και οι Απ. Κακλαμάνης, Ι. Tραγάκης, Κ. Μπούρας, Γ. Κουτρουμάνης, Π. Τατσόπουλος, Αδωνις Γεωργιάδης, Ν. Κακλαμάνης.

…Και σκέφτεται ο απλός Έλληνας πολίτης :
Πόσο επικίνδυνη τελικά είναι αυτή η Χρυσή Αυγή που για έναν κοινό πόλεμο εναντίον της ενώνονται ο Βορίδης με τον Παπαδημούλη και τον Τατσόπουλο (!!!) και ο Άδωνις με την Κανέλλη και όλο το κακό συναπάντημα του ΠΑΣΟΚ; (!!!)

Πόσο μεγαλύτερο κακό μπορεί να προξενήσει στο αμόλυντο «Δημοκρατικό» πολίτευμα της χώρας μας αυτό το φασιστικό μόρφωμα όπως την αποκαλούν οι αυτοχαρακτηριζόμενοι «Δημοκράτες»;

Γιατί έχουν σκυλιάσει όλοι και με ανελέητη προπαγάνδα προσπαθούν να μας πείσουν για την ανάγκη του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου;

Τι τους φοβίζει τόσο πολύ; Ότι θα τραβήξουν τα πάνδεινα οι ταλαίπωροι αλλοδαποί από την Χρυσή Αυγή ή ότι όλοι εμείς οι αφελείς Έλληνες θα γίνουμε νοσταλγοί του Χίτλερ;

Από τι θέλουν τόσο πολύ να μας προστατέψουν οι αριστεροί και δεξιοί «σωτήρες» μας;

Μήπως…

Έχουν πανικοβληθεί γιατί ξέρουν από κρυφές δημοσκοπήσεις ότι η Χρυσή Αυγή έχει ανεβάσει τόσο πολύ το ποσοστό της που μάλλον βγάζει Δήμαρχο σε νευραλγικές περιοχές της Αθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων;

Μήπως…

Φοβούνται μη γίνει καμιά στραβή και βγει η Χρυσή Αυγή πρώτο κόμμα και μετά δεν ξαναδούν τον ήλιο; (Ίσως να βλέπουν καμιά ακτίνα που θα διαπερνά τα κάγκελα)

Μήπως…
Με πρόσχημα την απειλή της Χρυσής Αυγής, θέλουν δια νόμου να αλυσοδέσουν και να φιμώσουν και να έχουν υπό συνεχή τρομοκράτηση έναν ολόκληρο λαό ;

Μήπως…
Έχουν πάρει εντολές «άνωθεν» (βλέπε Σιωνισμός) για να σταματήσουν κάθε εθνικιστικό κίνημα που απειλεί την παγκοσμιοποίηση και τα σχέδια της Νέας Τάξης;

Αλήθεια…

Δεν ξέρουν ότι όσο περισσότερο χτυπάς κάτι, τόσο αυτό γιγαντώνεται;

Δεν ξέρουν ότι ο εθνικισμός (που σημαίνει « η άποψη που ενθαρρύνει την έκφραση και την καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης, η αφοσίωση των ατόμων στο έθνος στο οποίο ανήκουν, χωρίς καμιά διάθεση υποτίμησης ή περιφρόνησης άλλου έθνους, εθνισμός, πατριωτισμός » . - ΛΕΞΙΚΟ Μανόλη Τριανταφυλλίδη) που τον έχουν καταντήσει βρισιά στις μέρες μας, μετατρέπεται σιγά σιγά σε τσουνάμι σε όλη την Ευρώπη διότι όλοι λαοί αισθάνονται ότι απειλείται η ταυτότητά τους, η πατρίδα τους, ο Θεός τους;

Αυτοί, τα υπαλληλάκια της Νέας Τάξης, αυτοί έχουν αναλάβει τον ρόλο να σπέρνουν το μίσος ανάμεσά μας , να μας διαιρούν για να μας κρατούν καλά χειραγωγούμενους.

Αυτοί, οι Ελληνόφωνες προδότες, οι εκπρόσωποι του «Δημοκρατικού τόξου» θεωρούν την πατρίδα «μαγαζί δικό τους» και το πωλούν όσο όσο σε οικονομικό και εθνικό επίπεδο.

Αυτοί που σκίζονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν δίνουν δεκάρα ούτε για τους συμπατριώτες τους ούτε για τους αλλοδαπούς. Θεό έχουν μόνο το χρήμα και σκοπό της ζωής τους τα αξιώματα, και γι αυτά… πουλούν «και την μάνα τους».

Δεν ξέρω αν οι χρυσαυγίτες είναι αληθινοί πατριώτες ή φασίστες, κρυφοναζιστές, κρυφοπαγανιστές ή οτιδήποτε άλλο. Αυτό θα το δείξει η ιστορία.

Αυτό που ξέρω είναι ότι ζω σε μια ύπουλη, μασκαρεμένη, φαρισαϊκή, κάλπικη Δημοκρατία. 

Δεν είναι πολίτευμα αυτό, είναι ένα επικίνδυνο καθεστώς που τα ηνία του κατέχουν μια χούφτα διεφθαρμένοι ολιγάρχες, ταγμένοι να υπηρετήσουν τις διεστραμμένες επιταγές της Νέας Τάξης, χωρίς έλεος, χωρίς δισταγμό, κι ας αφανίσουν ένα ολόκληρο έθνος.

Όχι δεν με τρομάζουν οι Χρυσαυγίτες, με τρομάζουν οι «Δημοκράτες» –Νεοταξίτες.

"... Για να μη με πουν ξενοφοβικό ρατσιστή!"

Το κείμενο που ακολουθεί το υπαγορεύει η αγανάκτηση της υπερκόπωσης. 

Ενδέχεται να προκαλέσει στομαχικές διαταραχές σε κάποιους «πολιτικώς ορθούς» που ζουν σε συνθήκες ησυχίας κι ασφάλειας ενώ, την ίδια στιγμή, έχουν άποψη για το δικαίωμα κάποιων που ζουν στην κόλαση να απελπίζονται και ν’ αντιστέκονται! 

Λοιπόν, τους δηλώνω κατάμουτρα ότι κουράστηκα…

…Κουράστηκα να βλέπω την πόλη μου στο έλεος «εξαθλιωμένων» βαρβάρων, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!

…Κουράστηκα να παίρνω χίλιες προφυλάξεις για ν’ ανοίξω την εξώπορτα του σπιτιού μου, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!

…Κουράστηκα να συμβιβάζομαι με την ιδέα πως δεν μπορώ να περπατώ ελεύθερα σαν άλλοτε στους δρόμους της πόλης μου, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!

…Κουράστηκα ν’ ακούω να προσπαθούν να με πείσουν πως αδίστακτοι εγκληματίες είναι «κατατρεγμένοι αγνοί συνάνθρωποι που προσπαθούν να ενταχθούν», και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!

…Κουράστηκα να καταπίνω τη φρίκη μου για κάθε μοναχικό ηλικιωμένο (όπως π.χ. εκείνο το γεροντάκι πέρυσι στο Παγκράτι, που πέθανε από ασφυξία με χαρτί υγείας να του φράζει το στόμα) που κάποιοι «απελπισμένοι» τον/την δολοφόνησαν για να του/της πάρουν την πενιχρή σύνταξη, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!

…Κουράστηκα ν’ ακούω να υπονοούν πως το να διαθέτεις κινητό τηλέφωνο ή βιντεοκάμερα είναι έγκλημα που επισύρει τη θανατική ποινή αν έτσι κρίνει το «ανθρωπιστικό» δικαστήριο των «κατατρεγμένων», και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!

…Κουράστηκα να βλέπω και ν’ ακούω ανύπαρκτους τενεκέδες να γελοιοποιούν ποιητές που βιώνουν τον τρόμο της συνύπαρξης με τέρατα, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!

…Κουράστηκα να πρέπει ν’ αρνούμαι πως έχω τη «διαστροφή» να διατηρώ τη συνείδηση του Έλληνα στην ίδια μου την πατρίδα, του Αθηναίου στην ίδια την πόλη που γεννήθηκα και ζω, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!

…Κουράστηκα να πληρώνω φόρους σε ένα κράτος που αδυνατεί να με προστατέψει ενώ αφήνει τις κερκόπορτες ανοιχτές, που κλείνει σχολεία ενώ ανοίγει τόπους λατρείας, κουνώντας μου ταυτόχρονα το δάχτυλο με «εκσυγχρονιστικά κι εκπολιτιστικά» νομοθετήματα που μου επιβάλλουν τη σιωπή, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!

…Κουράστηκα να φοβάμαι ν’ αρθρώσω το αυτονόητο επειδή με πρόλαβε κάποιο νεο-ναζιστικό πολιτικό μόρφωμα άσχετο με την ιστορία και την ιδεολογία μου, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!

Κι επιπλέον:

Κουράστηκα να πρέπει να δηλώνω «ανθρωπιστής» γι’ αυτούς που δεν συμπεριφέρονται ανθρώπινα, να χαρίζω την ισότητα σ’ αυτούς που ως βιολογικά υπέρτεροι απειλούν να με αφανίσουν, να προσφέρω απλόχερα την υπερβατική κατανόησή μου σ’ εκείνους που χωρίς δισταγμό αφαιρούν τη ζωή μου κι αυτή των αγαπημένων μου προσώπων για να νικήσουν την πείνα τους…

…Κουράστηκα να είμαι «politically correct»! Αφού δεν είμαι ελεύθερος να ζήσω όπως θέλω και δικαιούμαι στην ίδια μου τη χώρα, στην ίδια μου την πόλη, αφήστε με τουλάχιστον να μπορώ να μιλώ…

…Χωρίς να ξερνάτε πάνω στα λόγια μου – κι ας μην είναι άξια όσο των ποιητών που δεν σας προσκύνησαν!

Ανατροπή βλέπουν οι Αμερικάνοι στην Ελλάδα

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΤΙ «ΒΛΕΠΕΙ» ΤΟ SPECIAL REPORT ΤΩΝ ΗΠΑ

- Πλήρης ανατροπή του πολιτικού σκηνικού

- Κυβέρνηση προσωπικοτήτων μακριά από κόμματα

- Έξοδος της Ελλάδας από την κρίση σε σύντομο διάστημα

- Εξομάλυνση των διεθνών σχέσεων της χώρας

- Προσπάθεια απαγκίστρωσης από ξένους παράγοντες

- Στην Ελλάδα κορυφαία στελέχη της CIA και διπλωμάτες της Ουάσινγκτον

Από την καλύτερα φυλασσόμενη αμερικανική πρεσβεία στον πλανήτη, αυτή της Αθήνας, τα IHTReports, οι διαβαθμισμένες αναφορές- εκθέσεις των αξιωματούχων της CIA και των διπλωματών των ΗΠΑ που εδρεύουν εδώ προς το StateDepartment, δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Για τους γνώστες, είναι το «συνηθισμένο ραπόρτο». Τα πράγματα, εσχάτως, όμως έχουν αλλάξει άρδην.

Η μακρά, σε χρονικό βάθος αλλά κυρίως σε μέγεθος, κρίση στην Ελλάδα, η διαφαινόμενη αδυναμία του πολιτικού σκηνικού να ανταπεξέλθει με αξιοπρέπεια στις αξιώσεις της, η δυσφορία των πολιτών και οι γεωπολιτικές ζυμώσεις, έχουν ωθήσει την αμερικανική κυβέρνηση να εγκαταστήσει ένα μεγαλύτερο thinktank στην πρεσβεία, με έμπειρους διπλωμάτες, πράκτορες και αναλυτές που συνεκτιμούν τα δεδομένα. Αυτή ακριβώς η συνεκτίμηση, οδήγησε στην σύνταξη μιας διαβαθμισμένης έκθεσης που εστάλη προς το StateDepartment και ουσιαστικά προαναγγέλλει ραγδαίες, σοκαριστικές εξελίξεις στην Ελλάδα. 

Ας δούμε τα κύρια σημεία της...

Η έκθεση

Πριν προχωρήσουμε στα όσα αναφέρει η μυστική έκθεση για το… μέλλον της Ελλάδας, είναι χρήσιμο να δούμε κάποια σημαντικά δεδομένα της, που αλλάζουν τη βαρύτητα με την οποία την εξετάζουν –ως οδηγό για τις μετέπειτα κινήσεις της Ουάσινγκτον στην περιοχή- τα στελέχη του StateDepartment.

Κατ’ αρχάς, δεν μιλάμε για ένα από τα συνηθισμένα reports που αποστέλλονται σε τακτική βάση στην Ουάσινγκτον από την Αθήνα. Αυτό το «αποδεικνύει» το γεγονός ότι πρόκειται για μια συγκεντρωτική έκθεση με εκτιμήσεις και πληροφορίες και όχι μια διανθισμένη αποτίμηση των εξελίξεων, όπως είναι τα reports.

Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι πως τη σύνταξή της, έχει επιμεληθεί κορυφαίος Αμερικανός διπλωμάτης, ο οποίος ανέλαβε το ρόλο του αναλυτή, αλλά και του συντονιστή του thinktank που είχε αναλάβει την κατάρτισή της.

Η έκθεση λοιπόν, κάνει λόγο για πλήρη, βαθειά και οριστική ανατροπή (δώστε βάρος στη λέξη - δεν κάνει λόγο για «αλλάγή») του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα, στο αμέσως επόμενο διάστημα. Στην έκθεση αναλύεται η αδυναμία του πολιτικού σκηνικού να ανταποκριθεί στις εξελίξεις, η απαξίωση από το ευρύ κοινό των πολιτικών και γίνεται λόγος για δεδομένη αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης στις ερχόμενες εκλογές (δεν είναι σαφές αν προσδιορίζονται).

Ουσιαστικά, η αμερικανική έκθεση δεν κάνει λόγο για αλλαγή στην πολιτική σκακιέρα με την εκλογή νέας κυβέρνησης, αλλά με την ανάληψη της εξουσίας από κυβέρνηση προσωπικοτήτων. Στο ίδιο specialreport, αναφέρεται με σαφήνεια πως οι προσωπικότητες που θα αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας, είναι μακριά από οποιονδήποτε πολιτικό χώρο, είναι χαμηλών τόνων και ευρύτατης αποδοχής.

Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση προσωπικοτήτων, εκτιμούν οι Αμερικανοί, δεν θα αποτελέσει σε καμία περίπτωση το (συνηθισμένο στις μέχρι τώρα περιπτώσεις) «συγκοινωνούν δοχείο» μεταξύ των πολιτικών κομμάτων και των δυσαρεστημένων πολιτικών. Αντιθέτως, θα αποτελέσουν την «άλλη λύση», τον «κανέναν» των δημοσκοπήσεων που μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει τολμήσει να προσδιορίσει.

Τώρα σε ό,τι αφορά τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να απαρτίσουν την κυβέρνηση προσωπικοτήτων που διαβλέπουν οι Αμερικανοί, ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει τις ταυτότητές τους (γίνεται σαφές ότι έχουν σταλεί με ξεχωριστό report). Ωστόσο, αυτό που τονίζεται είναι ότι «αυτή η κυβέρνηση θα καταφέρει να οδηγήσει τη χώρα σε οριστική έξοδο από την κρίση σε διάστημα περίπου ενός έτους».

Το χρήσιμο συμπέρασμα εδώ, δεν είναι η (ακραία;) αναμονή της εξόδου της Ελλάδας από τη βαθιά κρίση σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, αλλά το γεγονός ότι οι Αμερικανοί συντάκτες της έκθεσης θεωρούν δεδομένη την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και την άνοδο νέων, φερέλπιδων, με ευρύτατη αποδοχή προσώπων. Το ερώτημα βέβαια είναι ποιοι παράγοντες και ποιες πληροφορίες παρέχουν αυτή τη βεβαιότητα στους Αμερικανούς διπλωμάτες, οι οποίοι δεν έχουν τη φήμη ότι «πέφτουν έξω» στις προβλέψεις τους.

Η επιρροή

Μεγάλο βάρος ρίχνει η αμερικανική έκθεση στον ρόλο που θα διαδραματίσει η νέα κυβέρνηση (;) σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, αλλά και με τις άλλες χώρες. Η έκθεση σημειώνει πως θα τηρηθούν χαμηλοί τόνοι και θα επιλεγεί ο δρόμος της επαναπροσέγγισης με ισχυρές χώρες με τις οποίες ο «δίαυλος» και η συνεργασία έχει χαθεί, όπως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες από τη μία και θα γίνει προσπάθεια «απαγκίστρωσης» από χώρες που συμπεριφέρονται στην Ελλάδα σαν «κτήμα» τους, όπως η Γερμανία, από την άλλη.

Πάντως το μεγαλύτερο βάρος πέφτει όχι τόσο στην επιρροή στα στελέχη αυτά καθεαυτά της κυβέρνησης, αλλά σε αυτούς που θα έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή στους κυβερνώντες- τον λαό. Οι Αμερικανοί «ποντάρουν» πολλά σε αλλαγή της εικόνας που έχουν οι Έλληνες για τις ΗΠΑ και τονίζουν ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα ΜΜΕ ώστε να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Προτείνονται μάλιστα παλιότερες εκθέσεις (ακόμα και από το 2006-2008) όπου κατονομάζονται οι δημοσιογράφοι που «προωθούν καλύτερα τις αμερικανικές θέσεις» και τα «ελιτίστικα προοδευτικά κανάλια», καθώς και οι εφημερίδες. Σε ό,τι αφορά το διαδίκτυο, πρόβλεψη δεν υπάρχει.

Χαρακτηριστική είναι πάντως μια φράση από κάποια από αυτές τις εκθέσεις που μιλά για ανάγκη προσέγγισης της νέας γενιάς των δημοσιογράφων: «Ελπίζουμε ότι η νέα γενιά δημοσιογράφων θα είναι πιο απελευθερωμένη από τις προκαταλήψεις που χαρακτηρίζουν τη σημερινή αλλά και τις προηγούμενες γενιές» αναφέρει ο συντάκτης του τηλεγραφήματος, ο οποίος κάνει λόγο για «συνομιλητές» της πρεσβείας μέσα σε σχολές δημοσιογραφίας.

Σύμφωνα με απόρρητα τηλεγραφήματα που διέρρευσαν μέσω της Wikileaks, τα ελληνικά ΜΜΕ είναι «συνώνυμα της διαφθοράς, με κακοπληρωμένους δημοσιογράφους, και δημοσιεύματα γεμάτα μεροληψία και αντί-αμερικανισμό».

Οι σχέσεις μεταξύ των ιδιοκτητών των ΜΜΕ, και των πολιτικών είναι «σχέσεις αιμομιξίας, όπως αυτές των Θεών του Ολύμπου…», γράφει ο πρώην Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Charles Rhys, στα πλαίσια εμπιστευτικής αναφοράς του προς το State Department το 2006.

Σύμφωνα με τον Αμερικανό διπλωμάτη, «τα ελληνικά ΜΜΕ ελέγχονται από μια μικρή ομάδα ανθρώπων που δημιούργησαν ή κληρονόμησαν περιουσίες μέσω της ναυτιλίας, των τηλεπικοινωνιών, των τραπεζών, του πετρελαίου, κλπ. Είναι διασυνδεδεμένοι μεταξύ τους, μέσω προξενιών και γάμων, αλλά και με πολιτικούς και αξιωματούχους».

ΟΙ ΧΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ Η ΕΝΟΧΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Ο ρόλος των ΗΠΑ

Σχεδόν «παραδοσιακά», μέχρι σήμερα, οι χώρες στις οποίες ήθελαν να αποκτήσουν επιρροή οι Ηνωμένες Πολιτείες, γνώριζαν την επιβολή δικτατοριών, που εξυπηρετούσαν τα αμερικανικά συμφέροντα. Τα διαβαθμισμένα έγγραφα έχουν αποδείξει ότι και η Χούντα στην Ελλάδα ήταν αμερικανοκίνητη «για να απομακρυνθεί ο κομμουνιστικός κίνδυνος». Όμως οι Αμερικανοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι καιροί έχουν αλλάξει και πως οι εποχές των δικτατοριών έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Οι «πορτοκαλί επαναστάσεις» (ασχέτως των τραγικών, τελικά αποτελεσμάτων τους) απέδειξαν ότι και για τις ΗΠΑ η εποχή των δικτατοριών έχει «πεθάνει».

Πάντως, οι Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίζονται ενοχλημένες από την «καταστροφή» των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, κυρίως λόγω της αυξημένης επιρροής («κυριαρχία» τη χαρακτηρίζουν) της Γερμανίας στην ελληνική πολιτική σκηνή. Οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να αλλάξουν το σκηνικό αυξάνοντας την επιρροή τους στη χώρα όχι με βίαιο τρόπο, αλλά μέσω ανοίγματος διπλωματικών διαύλων.

Τα πετρέλαια και οι σχέσεις με Τουρκία

Αν και φαινομενικά (η πικρή αλήθεια είναι, ουσιαστικά το τελευταίο διάστημα) οι ΗΠΑ στηρίζουν σθεναρά την πολιτική της Τουρκίας, στέλνοντας ακόμα και τελεσίγραφο στην Ελλάδα να μη «θίξει» τη γείτονα με την ανακήρυξη ΑΟΖ, εντούτοις οι Αμερικανοί βλέπουν έναν δρόμο προσέγγισης με την Τουρκία.

Οι ΗΠΑ ποντάρουν σε μια βελτίωση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων και σε μια «είσοδό» τους στο «παιχνίδι» των πετρελαίων του Αιγαίου, για να δώσουν ως αντάλλαγμα τη σταθερότητα (;) στην περιοχή.

Παρότι η Ουάσινγκτον δεν θέλει να διαρρήξει τις σχέσεις της με την Άγκυρα (καθώς θεωρεί την Τουρκία «βάση» της απέναντι στην ισλαμική απειλή), στην άκρως απόρρητη έκθεση τονίζεται πως η Τουρκία είναι διατεθειμένη να «κάνει πίσω», εμφανιζόμενη θετική στο να κάνει χρήση η Ελλάδα του δικαιώματός της να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα πέρα από τα 6 ναυτικά μίλια. Εδώ, η Άγκυρα θέτει ένα «βέτο» σε συγκεκριμένες περιοχές που δεν θεωρεί «δίκαιη» την επέκταση των χωρικών υδάτων –βέτο που οι Αμερικανοί θεωρούν ήσσονος σημασίας για την Ελλάδα. Οπωσδήποτε, η απόσυρση του casusbelli από την Τουρκία θα έθετε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις σε άλλη βάση.

Οι Αμερικανοί τονίζουν ότι οι βάσεις για μια συμφωνία- πακέτο (Αιγαίο, ΑΟΖ, Κύπρος) είχαν μπει το 2009, όταν ο τότε πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου είχε ξεκαθαρίσει στον Ερντογάν πως «αν θέλετε τα νησιά μας δε θα λύσουμε ποτέ το ζήτημα», βάζοντας «κόκκινη γραμμή» στην εθνική κυριαρχία, αλλά είχε τονίσει ότι αν αυτό που θέλει η Τουρκία είναι πρόσβαση σε διεθνή ύδατα και εναέριο χώρο, και στην Ευρώπη, είναι θέματα που θα μπορούσαν να λυθούν.

Οι Αμερικανοί τονίζουν ότι ακριβώς αυτή η συζήτηση έληξε λόγω της αποδυνάμωσης της τότε κυβέρνησης από τα οικονομικά προβλήματα και πως μια νέα, απαλλαγμένη από βαριά προβλήματα κυβέρνηση στην Ελλάδα, δεν θα εμφανίσει αναβλητικότητα σε πιθανή λύση, αντιθέτως θα συζητήσει σε λογική βάση.

Σύμφωνα με απόρρητα διπλωματικά έγγραφα η Τουρκία είχε προτείνει προσφυγή στη Χάγη για το Αιγαίο από το Σεπτέμβριο του 2009. Μάλιστα, λίγο πριν την κατάρρευση της κυβέρνησης της ΝΔ το Σεπτέμβριο του 2009 σε συνάντηση της αμερικανίδας υφυπουργού Εξωτερικών με αξιωματούχο του τουρκικού ΥΠΕΞ, ο δεύτερος σημειώνει ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις “δεν βρίσκονται πια στην ανταλλαγή εκατέρωθεν θέσεων” για την υφαλοκρηπίδα.

Η νεολαία στο περιθώριο…

ΞΥΛΟΜΕΝΟΣ Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Η Εσωστρέφεια που παρατηρείται στην σημερινή κοινωνία από τους νέους ανθρώπους, όσον αφορά τις εξελίξεις που διαδραματίζονται στη χώρα μας έχει καταλήξει στην πλήρη αδράνεια και την αποστασιοποίηση τους.

Η μοιρολατρία των περισσοτέρων σε συνδυασμό με την γενικότερη απαξίωση των θεσμών που συντελείται σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, καθιστά την νεολαία πλήρως παροπλισμένη. Οι κοινωνικές εξελίξεις χωρίς την ενεργή συμμετοχή της κινητήριας δύναμης των αλλαγών που προέρχεται από τη νέα γενιά δεν θα οδηγήσει ποτέ σε κοινωνικές ρήξεις με το κατεστημένο που δημιουργήθηκε όλα αυτά τα χρόνια. 

Με την μη συμμετοχή νομιμοποιούμε τα κακώς κείμενα που σταδιακά παγιώνονται,  αξιώνοντας τελικά το κύρος μιας αυταπόδεικτης πραγματικότητας. Αν, δηλαδή, οι ίδιοι ως πολίτες και κυρίως οι νέοι συνεχίσουμε να γυρνάμε την πλάτη σε όσα απασχολούν τον τόπο μας και κλείνουμε τα μάτια μπροστά σε φλέγοντα ζητήματα, δεν πετυχαίνουμε τίποτα παραπάνω από τον εγκλωβισμό μας σ’ ένα φαύλο κύκλο μετάθεσης των προβλημάτων. 

Εξάλλου οι κομματικοί μηχανισμοί και το σάπιο πολιτικό σύστημα που δομήθηκε εξυπηρετώντας πελατειακά και μικροκομματικά συμφέροντα, συνετέλεσε στην πλήρη απαξίωση των κρατικών και κοινωνικών θεσμών δημιουργώντας ένα κράτος «τέρας», απομονώνοντας τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου. 

Είναι περισσότερο λοιπόν αναγκαία από ποτέ, η πλήρης ενεργοποίηση των δυνάμεων που παραμένουν στο περιθώριο των εξελίξεων, ώστε να δημιουργηθεί ένα ρεύμα που θα απαιτήσει την ουσιαστική ανατροπή των πολιτικών εκείνων που κρατούν τη χώρα δέσμια εξωγενών συμφερόντων. 

Ο επαναπροσδιορισμός της θέσης που διαδραματίζει η νεολαία πέραν από τις ιδεολογικές και κομματικές προτιμήσεις προβάλλει περισσότερο από ποτέ, ως ανάγκη για δράση σε συλλογικό επίπεδο για την αποδόμηση του σημερινού πολιτικού συστήματος. Εάν δεν υπάρξουν ουσιαστικές δράσεις σε όλα τα επίπεδα και με κάθε μορφή ως αντίβαρο στις πολιτικές της εξαθλίωσης και της μιζέριας που βιώνουμε, δεν πρόκειται ποτέ να βγει η κοινωνία από το τέλμα στο οποίο έχει περιπέσει. 

Οι παρωχημένες πλέον αντιλήψεις ότι όλα είναι προδιαγεγραμμένα και αποφασισμένα θα έπρεπε να μας θυμώνουν και να λειτουργούν σαν κίνητρο για να αγωνιστούμε με μεγαλύτερη θέρμη για τα πιστεύω μας. Εξάλλου μια κοινωνία που δεν αγωνίζεται για τα δικαιώματα της και αποδέχεται παθητικά τη μοίρα της είναι καταδικασμένη να οδηγηθεί στην πλήρη απαξίωση και τον εκφυλισμό.

Πόσο λυπηρό είναι μια χώρα που καυχιέται για την πλούσια ιστορία και τον πολιτισμό της, που γέννησε τη δημοκρατία, ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, να βρίσκεται στην κατάσταση όπου οι πολίτες της έχουν χάσει την αξιοπρέπεια τους, την ελευθερία τους, τα ιδανικά τους και οι νέοι μένουν στο περιθώριο. 

Θεωρώ λοιπόν δόκιμο να αντικαταστήσουμε στη συνείδησή μας αλλά και στην πολιτική πρακτική την έννοια της κομματικής παράταξης με αυτόν της ενιαίας ανεξάρτητης σύμπραξης προς ένα κοινό, αδιαίρετο και καθολικό σκοπό. 

Είναι μάλλον καιρός όλοι μαζί να διεκδικήσουμε το ρόλο ενεργού ρυθμιστή του δημόσιου βίου για το συλλογικό καλό και την ευημερία της χώρας μας. Η εσωστρέφεια και η αποστασιοποίηση από τα καθημερινά προβλήματα αποτελούν τροχοπέδη για την πραγματική αλλαγή που σήμερα προβάλλει όσο ποτέ άλλοτε ως επιτακτική ανάγκη. 

Είναι καιρός λοιπόν, οι νέοι άνθρωποι να συμμετάσχουν με δυναμικό τρόπο στην αντιμετώπιση των προβλημάτων και να διεκδικήσουν τη συμμετοχή τους στα κοινά.. 

Το μέλλον μας ανήκει και γι’ αυτό και οφείλουμε να δράσουμε άμεσα σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο για τους εαυτούς τους αλλά και για τις γενιές που θα ακολουθήσουν.

Μας κοροϊδεύουν εν ψυχρώ με τις γερμανικές εκλογές.

Το πολιτικό σύστημα βρήκε νέα προπαγάνδα για να κερδίσει χρόνο παραμονής στην εξουσία. 

Το νέο παραμύθι ακούει στο όνομα γερμανικές εκλογές που γίνονται τον Σεπτέμβριο του 2013. Όλα τα κατοχικά ΜΜΕ, με το δικό τους τρόπο πλύσης εγκεφάλου, μας πείθουν και δυστυχώς όλοι έχουμε παρασυρθεί στο ότι δήθεν όλα θα αλλάξουν μετά τις γερμανικές εκλογές. 

Ήδη ο κ. Σαμαράς άρχισε από χθες να μας πετάει το τυράκι της δήθεν ανάπτυξης προς το τέλος του 2013, δηλαδή ακριβώς μετά τις γερμανικές εκλογές. Μέχρι τότε κάτι θα εφεύρουν πάλι για να μας εκβιάσουν πολιτικά. 

Στο μεταξύ τα κεφάλια μέσα και εξαθλίωση.

Επηρεασμένοι όλοι μας από αυτή την αισχρή προπαγάνδα των ντόπιων συνεργατών των Γερμανών που καλούν τον ελληνικό λαό να εξαθλιωθεί προκειμένου να κερδίσει η Μέρκελ τις εκλογές, δεν σκεφτόμαστε το απλό. 

Αφού η δική μας εξαθλίωση θα ευχαριστήσει τους Γερμανούς πολίτες και θα δώσει ψήφους στη Μέρκελ, αυτό σημαίνει ότι οι ίδιοι οι Γερμανοί πολίτες επιθυμούν την εξαθλίωσή μας. Επομένως, όταν ένας λαός ευχαριστιέται από την εξαθλίωση ενός άλλου, αυτός ο άλλος τι λόγο έχει να του δώσει αυτή την ικανοποίηση;

Πριν ήταν οι γαλλικές εκλογές που έπρεπε εμείς να περιμένουμε. Μετά ήρθαν οι αμερικανικές εκλογές. Τώρα έρχονται οι γερμανικές, μετά φυσικά οι ιταλικές κ.λ.π...

Δεν πρέπει να περιμένουμε κανέναν να μας σώσει. Μόνοι μας θα σωθούμε.

Οι Βρυξέλλες αποφάσισαν: Το νερό ανήκει στους λίγους και θα πωλείται ακριβά

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλάζει την πολιτική διαχείρισης των υδάτινων πόρων και την μέχρι σήμερα τιμολογιακή πολιτική. 

Η είδηση αυτή δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, αφού είχαν ήδη γίνει οι κινήσεις προετοιμασίας (εκ μέρους των κρατών – μελών) της συγκεκριμένης απόφασης. 

Αν και αυτές οι κινήσεις, οι οποίες ουσιαστικά αφορούσαν την ιδιωτικοποίηση του νερού, έπεσαν στο κενό (π.χ. Μεγάλη Βρετανία), φαίνεται πως στα γραφεία των Βρυξελλών δεν απελπίστηκαν οι «ιθύνοντες» (γραφειοκράτες μη εκλεγμένοι) και αποφάσισαν με την μέθοδο του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» να ανακοινώσουν πως το νερό δεν αποτελεί αγαθό που ανήκει στους πολίτες των κρατών της Ευρώπης, αλλά είναι ένα εμπόρευμα το οποίο (στο όνομα της περιβαλλοντικής προστασίας – πράσινης πολιτικής) οι Βρυξέλλες εφεξής θα διαχειρίζονται κατά τα δοκούν…!

Η απόφαση αυτή του Ευρωκοινοβουλίου (των γραφειοκρατών των Βρυξελλών) ανακοινώθηκε με τον τίτλο «Μέτρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Περιβάλλοντος για το νερό» και αφορά την επιβολή μέτρων (λόγω μόλυνσης των ήδη υπαρχόντων υδάτινων πόρων) τόσο στην οικιακή κατανάλωση του νερού, όσο και στην χρήση του νερού στην γεωργικές καλλιέργειες!

Τι γράφει η είδηση, όπως ανακοινώθηκε και δημοσιεύθηκε στο Sky News:

«Ανατιμολόγηση του νερού, περιορισμός στη χρήση του αγροτικού νερού, καθώς και προγράμματα εξοικονόμησης νερού κατ’ οίκον και επαναχρησιμοποίηση του περιλαμβάνονται μεταξύ των μέτρων που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Περιβάλλοντος προκειμένου να διασφαλισθεί επαρκής ποσότητα καλής ποιότητας νερού για όλους του Ευρωπαίους.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υιοθέτησε τη νέα αυστηρότερη στρατηγική για τη διαχείριση των υδάτων, διαπιστώνοντας ότι η σχετική οδηγία για την προστασία των υδάτων δεν τέθηκε σε εφαρμογή από πολλές χώρες.
Πιο συγκεκριμένα, από εδώ και στο εξής κάθε κράτος μέλος οφείλει να δίνει αξιόπιστα στοιχεία σχετικά με το υδάτινο ισοζύγιο, πόσο έχει και πόσο ξοδεύει.
Επίσης να παραθέτει τα στοιχεία σχετικά με τη φυσικότητα της ροής των ποταμών και τις παρεμβάσεις που έγιναν, όπως φράγματα και εκτροπές και τέλος θα τεθούν νέοι στόχοι για την εξοικονόμηση του νερού. 
Τέλος θα πρέπει να ενταθούν οι έλεγχοι και να περιοριστούν και θα ελέγχονται αυστηρά οι άδειες γεωτρήσεων.
Ωστόσο η νέα αυστηρότερη στρατηγική δεν θα εφαρμοσθεί σε όλα τα κράτη μέλη με τον ίδιο τρόπο.
Τα μέτρα θα είναι αυστηρότερα για χώρες με ελλειμματικό υδάτινο ισοζύγιο, όπως η Ελλάδα και άλλες χώρες του νότου που αντιμετωπίζουν και το μεγαλύτερο πρόβλημα
Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος Γιάνες Ποτότσνικ κατέληξε λέγοντας πως η ορθολογική διαχείριση του νερού δεν αφορά μόνο στη διατήρηση του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, αλλά θα καθορίσει την οικονομική ανάπτυξη την ανταγωνιστικότητα και την ευημερία της Ευρώπης».

Έτσι, λοιπόν, το κοινό αγαθό των πολιτών, το νερό, με μία απόφαση – ανακοίνωση, μεταβάλλεται σε μέσο άσκησης οικονομικής πίεσης (και όχι μόνο) προς τους πολίτες της Ευρώπης, οι οποίοι οφείλουν να παραδώσουν -υπό την απειλή αυστηρών μέτρων εις βάρος τους- το αγαθό που τους ανήκει σε άγνωστους διαχειριστές, οι οποίοι στο όνομα του περιβάλλοντος και της υγείας, θα αποφασίζουν για την διαχείρισή του.

Εμείς, δεν θα ρωτήσουμε εάν ασκήθηκαν έλεγχοι (έστω και μη αυστηροί) στις βιομηχανίες που μολύνουν τους υδάτινους πόρους της Ευρώπης, επειδή γνωρίζουμε πως δεν ασκήθηκε έλεγχος, ούτε υπήρξαν κυρώσεις (έστω και μη αυστηρές) προς τις βιομηχανίες που –όπως διατείνονται οι Βρυξέλλες- καταστρέφουν την ποιότητα του νερού και την υγεία των Ευρωπαίων πολιτών.

Η δική μας απορία, είναι σχετική με το ποιος και πως θα διαχειρίζεται το νερό. Προφανώς θα είναι ιδιώτες(!!!), οι οποίοι θα κερδίζουν αμύθητα ποσά από την πώληση του κοινού αγαθού που πλέον μετατρέπεται –με φασιστική μέθοδο- σε ιδιωτικό προϊόν προς εκμετάλλευση.

Έτσι, οι ιδιώτες ενώ θα αποκομίζουν τεράστια κέρδη από κάτι που δεν τους ανήκει, ταυτόχρονα θα πιέζουν το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, αφού θα τους αφαιρούν σημαντικά ποσά για την χρήση του νερού. Όμως, οι ίδιοι ιδιώτες θα λειτουργούν και ως μέσον άσκησης πίεσης για την αλλαγή της ποιότητας της τροφής, αφού θα ελέγχουν τους αγρότες και την κατανάλωση του νερού στις αγροτικές καλλιέργειες, οι οποίες θα καταστούν απολύτως ασύμφορες λόγω της αύξησης των τιμολογίων του νερού.

Ήδη, με κυβερνητικές αποφάσεις, οι αγρότες υποχρεούνται να ανακοινώσουν τις πηγές και τα μέσα που χρησιμοποιούν για την άρδευση των καλλιεργητικών εκτάσεων που διαθέτουν. Οι αγρότες αν και χρησιμοποίησαν ίδια κεφάλαια για την δημιουργία πομόνων (αρδευτικά πηγάδια με σύστημα άντλησης), καλούνται να συμβάλουν στην διαχείριση (ή στον έλεγχο) των υδάτινων πόρων, να δηλώσουν ουσιαστικά πόσο νερό καταναλώνουν (με δικά τους έξοδα) για τις καλλιέργειές τους, προκειμένου να πληρώσουν και τον ιδιώτη που θα «επωμισθεί» την είσπραξη για την κατανάλωση νερού (να σημειωθεί πως ο ιδιώτης έχει μηδενικά έξοδα, αλλά θα εισπράττει από κάτι που δεν του ανήκει…).

Εάν η όλη αυτή ενέργεια αποσκοπούσε στην δημιουργία κανόνων διαχείρισης των υδάτινων πόρων, ίσως και να ήταν ένα θετικό βήμα. Όμως, από τη στιγμή που κάποιες καλλιέργειες (π.χ. καλαμπόκι) θα κρίνονται ασύμφορες λόγω της μεγάλων ποσοτήτων νερού που απαιτούνται, τότε οι αγρότες θα εξαναγκαστούν στην χρήση ειδικών σπόρων (βλ. μεταλλαγμένα) οι οποίοι έχουν μικρότερη απόδοση και κατασκευάζονται από συγκεκριμένες εταιρείες (βλ. Mosanto) οι οποίες ελέγχουν μεγάλο μέρος της παραγωγής τροφίμων σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Με αλλά λόγια, με πρόφαση την διαχείριση του νερού, θα υπάρξουν συγκεκριμένα κέντρα που θα αναλάβουν να χρυσο-πληρώνονται για κάτι που δεν τους ανήκει, και ταυτόχρονα θα αλλάξει η ποιότητα της τροφής των Ευρωπαίων πολιτών, στο όνομα της εξοικονόμησης υδάτινων πόρων.

Λείπει, όμως το νερό από την Ευρώπη; 

Η απάντηση είναι απολύτως αρνητική, αφού η ευρωπαϊκή ήπειρος θεωρείται πλουσιότατη σε υδάτινους πόρους. Αφού το πρόβλημα είναι στην αλλοίωση της ποιότητας του νερού από βιομηχανικά απόβλητα, γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν επιβάλει αυστηρότατες κυρώσεις στις παραβατικές βιομηχανίες οι οποίες κατά σύστημα μολύνουν το νερό; Μήπως επειδή η οικονομική ισχύς των βιομηχανιών αυτών είναι τόσο μεγάλη, που αποτελεί φόβο για τους Ευρωβουλευτές και τους αρχηγούς των ευρωπαϊκών κρατών, η οποιαδήποτε απόπειρα επιβολής τιμωρίας τους;

Επειδή είναι προφανές πως οι ευρωβουλευτές δεν μπορούν να πιέσουν τους κυρίως υπεύθυνους, στρέφονται προς τους απολύτως ανεύθυνους για την μόλυνση των υδάτων και πραξικοπηματικά ενεργώντας, τους επιβάλλουν εξοντωτικούς οικονομικούς όρους για την κατανάλωση του νερού, ενώ ταυτοχρόνως εξυπηρετούν τους –μόνιμα- ενδιαφερόμενους για την διαχείριση του νερού, αλλά και τις πολυεθνικές παραγωγής μεταλλαγμένων γεωργικών υβριδίων…!

Τελικά και σαν αποτέλεσμα, διαπιστώνουμε πως το περιβάλλον δεν γίνεται καλύτερο (αφού δεν αντιμετωπίζονται οι βιομηχανίες που το καταστρέφουν), ενώ κάποιοι πλουτίζουν από το νερό που δεν τους ανήκει και τέλος δημιουργούνται κατάλληλες συνθήκες για καλλιέργεια και πώληση μεταλλαγμένων τροφών… Με απλά λόγια, όλα για το χρήμα, όλα για το κέρδος, με πρόφαση –φυσικά- το καλό των πολιτών και του… περιβάλλοντος.

Δεν γνωρίζουμε εάν ο επόμενος παγκόσμιος πόλεμος γίνει για το νερό, όμως είμαστε απολύτως βέβαιοι πως το νερό μετατρέπεται σε όπλο επιβολής ισχύος και εξαναγκασμού προς τους λαούς. Και ίσως αυτό αποτελέσει τον λόγο για μία άνευ προηγουμένου κοινωνική έκρηξη…

Νέα Δημοκρατία: Λίγο πριν το τέλος – Η κόλαση δεν πάει στον παράδεισο…

Η ίδρυση της “Νέας Δημοκρατίας” από τον εκλεκτό της Βασίλισσας Φρειδερίκης (το 1954) και «εγκεκριμένο» διάδοχο του καθεστώτος Ιωαννίδη (το 1974), συνοδεύτηκε από τις κραυγές των «απροσάρμοστων δεξιών» που δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι το κόμμα τους θα έφερε ως τίτλο μια κομμουνιστική, επίσημα διακηρυγμένη, ορολογία. (Ο όρος “Νέα Δημοκρατία”, ήταν το διακηρυγμένο όραμα των κομμουνιστών, μετά την στρατιωτική ήττα στο Γράμμο και το Βίτσι).

Το νέο ξεκίνημα του Κωνσταντίνου Καραμανλή σηματοδοτήθηκε από την ανανέωση του «πολιτικού προσωπικού αιχμής» και την εκλογή δεκάδων νέων και άπειρων βουλευτών, που σε μεγάλο ποσοστό ήσαν μεταλλαγμένοι γόνοι παλαιοτέρων πολιτικών. Ο «ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός», που τότε διακηρύχθηκε ως επίσημη ιδεολογία του κόμματος, δεν έγινε ποτέ κατανοητός από τα στελέχη που, όμως, δεν έδειξαν και μεγάλο ενδιαφέρον για «το δευτερεύον αυτό ζήτημα» περιοριζόμενα στην εμπέδωση, στην άσκηση και στη νομή της εξουσίας.

Η περίοδος Αβέρωφ σηματοδότησε την προσπάθεια απόκτησης ιδεολογικοπολιτικής φυσιογνωμίας που ονόμασαν «Λαϊκή Δεξιά» και η οποία επέφερε μαχητικότητα των μαζών που στήριζαν το κόμμα.

Ο Μητσοτάκης, που διαδέχθηκε τον υπονομευθέντα και παραιτηθέντα Αβέρωφ, «φιλελευθεροποίησε» το κόμμα δημιουργώντας όμως, εκ των πραγμάτων, δυο ισχυρές τάσεις στις τάξεις του και την ετικέτα του «Νεοφιλελευθερισμού».

Η διαπάλη αυτών των τάσεων προώθησε τον Δεξιό-Καραμανλικό Έβερτ στην ηγεσία. Ο Μιλτιάδης Έβερτ διακήρυξε το νεφελώδες όραμα της «Ειρηνικής Επανάστασης» και τελικώς, παρά το γεγονός ότι έθεσε τις βάσεις του εκσυγχρονισμού της Νέας Δημοκρατίας απομακρύνθηκε (δια λόγους υγείας) μετά από ισχυρή πολιτική παρέμβαση των κορυφαίων ιστορικών στελεχών του κόμματος.

Η παράδοση της ηγεσίας στον 40άρη και φέρελπι βουλευτή Μακεδονίας έγινε λόγω ονόματος και λόγω ανάγκης ανόδου στο προσκήνιο, της γενιάς των σαραντάρηδων.
Ο «Μεσαίος χώρος» που διακήρυξε ο Κώστας Καραμανλής, σηματοδότησε την σταδιακή κεντρώα μετάλλαξη του κόμματος, που αποκάλεσε την ιδεολογικοπολιτική του πλατφόρμα «Κοινωνικό Κέντρο» και προώθησε, σε κομβικά πόστα, στελέχη προερχόμενα από αριστερούς κυρίως πολιτικούς χώρους.

Ο Αντώνης Σαμαράς, ο τελευταίος ίσως Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, επιχείρησε να γράψει την δική του ιστορία, προσδιορίζοντας το κόμμα ως «Κεντροδεξιό». 

Αποδείχθηκε όμως ότι, ένα κόμμα με δεξιές καταβολές και αριστερή νοοτροπία διαχείρισης των προβλημάτων, δεν μπορεί να κερδίσει τον κεντρώο ψηφοφόρο, μόνο και μόνο επειδή κηδεύει τον Καπετάν Γιώτη “δημοσία δαπάνη” (με αιτιολογικό “τας εξαιρετικάς προς την πατρίδα προσφερθείσας υπηρεσίας”) ή επειδή «προσλαμβάνει» διακεκριμένους αριστερούς ως συνεργάτες.

Η Νέα Δημοκρατία, στην αγωνιώδη προσπάθεια που καταβάλλει για την απόκτηση πολιτικοϊδεολογικής φυσιογνωμίας, βρίσκεται σήμερα στην φάση όπου ο Λαός την χαρακτηρίζει ως κόμμα “μνημονιακό”. Δηλαδή, ως κόμμα που υποτάσσει τα Εθνικά συμφέροντα σε αυτά των “συμμάχων” και που θεωρεί ότι το συμφέρον της Πατρίδας μπορεί να περνάει μέσα από την θυματοποίηση των Ελλήνων. Ενός κόμματος που θεωρεί την ανάδειξη του “Ναι σε όλα” ως ενός σύγχρονου Σύμβολου Πίστης, της ηγεσίας προς “τους εταίρους -δανειστές”, και των βουλευτών προς την ηγεσία και τους περί αυτήν.

Η Νέα Δημοκρατία, υποστηρίζω ότι, δεν έχει πλέον τίποτε άλλο να προσφέρει (προς το εξωτερικό και το εσωτερικό). Εξάντλησε τους λόγους της πολιτικής της ύπαρξης. Και γι’ αυτό, ήρθε η ώρα να κλείσει τον ιστορικό της κύκλο.

Το βρώμικο παιχνίδι του Φουχτελ

Είναι γνωστό ότι η Γερμανία έχει βάλει στο στόχαστρό της, μεταξύ άλλων, τους ΟΤΑ και συγκεκριμένα τη διαχείριση των απορριμμάτων. 

Ο διετής βομβαρδισμός ενημέρωσης σχετικά με τις «σύγχρονες τεχνολογίες καύσης απορριμμάτων» που αναπτύσσουν γερμανικές εταιρείες, δεν έπεισαν. Έτσι, η κ. Μέρκελ αποφάσισε να εγκαταστήσει ως μόνιμο παρατηρητή των ελληνικών ΟΤΑ, τον Χανς Γιοακίμ Φούχτελ.

Ο εν λόγω κύριος δε δυσκολεύτηκε καθόλου να βρει συμμάχους στα δημαρχιακά μέγαρα ανά την Ελλάδα και να δημιουργήσει μία άτυπη αλλά πολύ δραστήρια «ελληνογερμανική συμμαχία» μεταξύ τοπικών αρχόντων και επιχειρηματιών που εκπροσωπούν γερμανικές επιχειρήσεις.

Οι συνεχείς συγκεντρώσεις που διοργανώνει ο κ. Φούχτελ με καλεσμένους δημάρχους απ’ όλη την Ελλάδα, αλλά ειδικότερα από τη Βόρεια Ελλάδα, πάντα στέφονται με επιτυχία για τους γερμανούς επιχειρηματίες οι οποίοι ανακαλύπτουν το Ελ Ντοράντο τους. 

Οι συγκεντρώσεις αυτές γίνονται απουσία οποιουδήποτε εκπροσώπου του ελληνικού Υπουργείου Εσωτερικών, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που τα δημοτικά συμβούλια ενημερώνονται από τους δημάρχους με καθυστέρηση και αφού έχουν προηγηθεί συναντήσεις και συμφωνίες.

Το θράσος του κ. Φούχτελ, το οποίο αυξάνεται κατακόρυφα από την ανοχή της ελληνικής κυβέρνησης, έχει ξεφύγει από κάθε όριο με αποτέλεσμα ο Γερμανός Gruppenführer να παρεμβαίνει σε πολιτικά ζητήματα και αποφάσεις.

Έτσι, λοιπόν, με τα γνωστά επιστημονικά κριτήρια που χρησιμοποιούσε παλιότερα το «Ιατρικό Σώμα» των SS, ο κ. Φούχτελ ανακάλυψε «μελέτες και έρευνες που έδειξαν ότι για εργασίες όσον αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση απαιτούνται 3000 εργαζόμενοι στην Ελλάδα, ενώ στη Γερμανία η δουλειά διεκπεραιώνεται με 1000 άτομα. Θα πρέπει να δοθούν απαντήσεις, ιδιαίτερα στους εταίρους που χρηματοδοτούν διαδικασίες στην Ελλάδα, γιατί δεν γίνεται πιο αποτελεσματική εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού και να φανούν τρόποι πώς θα μειωθεί ο αριθμός τους».

Ο εντεταλμένος της γερμανίδας καγκελαρίου τάχθηκε ξεκάθαρα υπέρ των απολύσεων χωρίς να έχει καμία αρμοδιότητα. Εκτός και αν έχει, αλλά δεν το γνωρίζουμε. Έχει; Και ποια αρμοδιότητα επί θεμάτων κυβερνητικής πολιτικής;

Ο κ. Φούχτελ στην κυριολεξία δεν κρατιέται. Μυρίστηκε χρήμα! 

Το λέει ξεκάθαρα ο άνθρωπος : «Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ένας θησαυρός που πρέπει να εκμεταλλευτούμε γιατί μέχρι τώρα το καθεστώς των ΟΤΑ και της Ευρώπης ήταν μόνο για θέματα χρηματοδοτήσεων. Τώρα η Τοπική Αυτοδιοίκηση καλείται να παίξει άλλο ρόλο». 

Είναι θησαυρός οι ΟΤΑ! Είναι μαγαζιά οι ΟΤΑ! Επιχειρήσεις! Κανένας κοινωνικός ρόλος για τους Δήμους. Αυτά είναι αριστερές ιδεοληψίες για τον κ. Φούχτελ και προφανώς για τον κ. Χατζηδάκη.

Όμως, για να δούμε τα στοιχεία, όπως τα θέλει η πραγματικότητα και όχι τα σάλια του κάθε Φούχτελ για ακόμη μεγαλύτερες λεηλασίες. Η πραγματικότητα, λοιπόν, λέει ότι οι ελληνικοί ΟΤΑ ήταν, το 2011, οι λιγότερο χρεωμένοι σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία που απέστειλε ο Επίτροπος Οικονομικών Ολι Ρεν στον Έλληνα ευρωβουλευτή Ν. Χουντή, απαντώντας σε σχετική ερώτηση και τα οποία κοινοποιήθηκαν σήμερα κατά το Δ.Σ. της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής.

Σύμφωνα με τον πίνακα που προώθησε ο κ. Ρεν, τα υψηλότερα ποσοστά χρέους ΟΤΑ επί ΑΕΠ το 2011 παρουσιάζουν η Ιταλία και οι Κάτω Χώρες με ποσοστό 8,6%. Ακολουθούν η Γαλλία με χρέος 8,4% του ΑΕΠ, η Δανία με 7,3%, η Σουηδία με 7%. Στα άλλα κράτη το ποσοστό χρέους των ΟΤΑ είναι μικρότερο. Το μικρότερο χρέος μεταξύ των 27 παρουσιάζουν η Ελλάδα με χρέος της Τ.Α. 0,9% του ΑΕΠ και η Μάλτα με χρέος 0,1% του ΑΕΠ.

Πραγματικά έχει έρθει η ώρα να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας, τους δήμους μας και τη χώρα μας. Όχι από τους μετανάστες, αλλά από τους Φούχτελ, τους Σαμαράδες και τις λοιπές ορντινάντσες της Μέρκελ. 

Άει στο διάολο πια με τον κάθε μ@λ@κ@ που μας φορτώθηκε και κάνει μπίζνες στην πλάτη μας.

Είμαστε σε κατάσταση πολέμου…

Πόλεμος : Το μέσον κατάκτησης λαών και κρατών. Συνήθως διεξάγεται με την χρήση στρατιωτικών όπλων.

Ο στόχος, η κοινωνική και οικονομική καταστροφή και στη συνέχεια, η κατάκτηση – υποδούλωση των ανθρώπων και –κυρίως- της οικονομίας. Γίνεται πάντα με προϋπολογισμό εσόδων και εξόδων.

Στις ημέρες μας διεξάγονται αρκετοί πόλεμοι, οι οποίοι άλλοτε χαρακτηρίζονται ανθρωπιστικοί (για την απελευθέρωση λαών από σκληρά καθεστώτα) και άλλοτε θρησκευτικοί (για την ανάκτηση θρησκευτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων).

Οι πόλεμοι, όμως, δεν έχουν πάντα στρατιωτικά χαρακτηριστικά, αφού εκείνοι που τους αποφασίζουν διαπίστωσαν πως δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιούν στρατιωτικά όπλα για την επίτευξη του στόχου τους, δηλαδή την υφαρπαγή του πλούτου των κρατών στα οποία επιτίθενται.

Σήμερα, σε ένα σημαντικό μέρος του πλανήτη, και κυρίως στις χώρες της Ευρώπης, διεξάγεται μία άλλη μορφή πολέμου, η οποία όμως διατηρεί τα ίδια χαρακτηριστικά και επιφέρει τα ίδια αποτελέσματα που έχει και ένας πόλεμος με συμβατικούς στρατιωτικούς μηχανισμούς.

Σήμερα, διεξάγεται (ή κατ’ άλλους κορυφώνεται) ένας οικονομικός πόλεμος. 

Και αυτός ο πόλεμος έχει νεκρούς. 

Και αυτός ο πόλεμος χρησιμοποιεί «όπλα» καταστροφής των κοινωνιών και των οικονομιών. 

Και αυτός ο πόλεμος σκοπεύει στην κατάκτηση χωρών, στην εξαθλίωση των πολιτών και στην υφαρπαγή του πλούτου.

Αυτός ο άτυπος πόλεμος, ο μη συμβατικός, είναι ίσως καταστροφικότερος, αφού

ο «εχθρός» δεν είναι ορατός, 

έχει όνομα (αγορές) αλλά δεν έχει μορφή και 

παρουσιάζεται με επιχειρήματα οικονομικής βοήθειας «φίλων», «εταίρων» και «συμμάχων».

Σε αυτόν τον πόλεμο, που τον βιώνουμε ως κοινωνία, χρησιμοποιούνται μη συμβατικά όπλα, τα οποία στοχεύουν στην καθοδήγηση των πληθυσμών, στην χειραγώγησή τους και –τελικά- στην κατάκτησή τους. 

Ο «γκρίζος» πόλεμος, έχει ανθρώπινα θύματα, που παρουσιάζονται (από τα μέσα χειραγώγησης, προπαγάνδας και διαμόρφωσης της κοινής γνώμης) ως άτομα με ψυχολογικά προβλήματα και κανείς δεν αναφέρεται στο ποιός, πότε και γιατί δημιούργησε αυτά τα ψυχολογικά προβλήματα.

Ο πόλεμος που ζούμε δεν έχει κανέναν ηθικό περιορισμό, δεν καταγράφει εγκληματίες πολέμου και δεν αναγνωρίζει βίαιες πράξεις κατά των λαών, οι οποίοι και «καθοδηγούνται» από δοτές πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες έχουν επιλεχθεί προσεκτικά για να εφαρμόσουν «κανόνες» παράδοσης στον ανώνυμο και απρόσωπο εχθρό. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία εάν σκοπός του «κατακτητή» είναι η πρόσβαση σε χωράφια «παπαρούνας» ή η πρόσβαση σε ενεργειακά κοιτάσματα.

Σε αυτόν τον πόλεμο, εγώ κι εσύ πρέπει να κατανοήσουμε πως είμαστε θύματα και όχι αντίπαλοι (πάγια μέθοδος το διαίρει και βασίλευε) και στη συνέχεια να στραφούμε κατά εκείνων που επιδιώκουν τον εξανδραποδισμό μας. Είναι στο χέρι μας να κατανοήσουμε την ασκούμενη πολεμική μέθοδο που χρησιμοποιούν εναντίον μας.

Και είναι θέμα λογικής να αντιληφθούμε πως τελικά θα επιδιώξουν την μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού, αφού μικρότερος πληθυσμός σημαίνει πως είναι και ευκολότερα ελεγχόμενος.

Ανησυχία στις ΗΠΑ για την Ελλάδα

”Ποτέ άλλοτε τα τελευταία χρόνια δεν είχαν φτάσει σε τόσο χαμηλό σημείο οι Ελληνοαμερικανικές σχέσεις”. Η φράση αυτή ανήκει σε έμπειρο πολιτικό με πλήρη γνώση των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής.

Η Ελλάδα δείχνει να απομακρύνεται από το ατλαντικό της παρελθόν και τη στενή σχέση που διατηρούσε, διαχρονικά, με την υπερδύναμη.

Σημείο καμπής υπήρξε η διακυβέρνηση Σημίτη, κατά τη διάρκεια της οποίας η Ελλάδα προσδέθηκε στο άρμα της Γερμανίας. Ακολούθησε το πενταετές διάλειμμα της κυβέρνησης Καραμανλή που επέλεξε την τακτική ίσων αποστάσεων και ταυτόχρονα άνοιγμα προς τη Ρωσία.

Πολλοί περίμεναν ότι μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Γιώργο Παπανδρέου, η Ελλάδα θα επανερχόταν σε ατλαντική τροχιά. Άλλωστε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου διατηρούσε, παραδοσιακά ,καλές σχέσεις με τον αμερικανικό παράγοντα.

Και όμως, από τις αρχές του 2010 η Ελλάδα πέρασε σχεδόν απόλυτα στην επιρροή του Βερολίνου. 

Είναι χαρακτηριστικό αυτό που ανέφερε ο κ. Ντομινίκ Στρος-Καν για την περίοδο που αποφασίστηκε η ένταξη της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης. Ο Γάλλος πρώην Πρόεδρος του ΔΝΤ, έχοντας και τη σύμφωνη γνώμη των Αμερικανών, είχε προτείνει στον κ.Παπανδρέου ένα γενναίο κούρεμα του χρέους από τότε, προκειμένου να καταστεί αυτό βιώσιμο. 

Έτσι όπως είχε διαμορφωθεί το πρόγραμμα, ο τότε Πρόεδρος του ΔΝΤ, είχε αντιληφθεί ότι θα βύθιζε την οικονομία μας σε ύφεση και θα δημιουργούσε το απόλυτο αδιέξοδο.

Έμεινε όμως έκπληκτος, όπως αποκαλύπτει σε συνομιλητές του, για το γεγονός ότι ο κ.Παπανδρέου προσπέρασε με χαρακτηριστική ευκολία και χαλαρότητα, τη διεκδίκηση διαγραφής χρέους, παρά το γεγονός ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο είχε τη στήριξη και του ΔΝΤ και των Αμερικανών.

Ο πρώην Πρωθυπουργός είχε επικαλεστεί ως δικαιολογία την αντίδραση της κ. Μέρκελ που δεν δεχόταν να ακούσει τίποτα για ”κούρεμα” του Ελληνικού χρέους.

Οι Αμερικανοί είναι βέβαιο ότι έχουν αιφνιδιαστεί από τη στροφή της Ελλάδας και την εξάρτησή της από το Βερολίνο που είναι ολοένα και πιο έντονη.

Η στροφή αυτή δεν ερμηνεύεται από την οικονομική κρίση και τον κυρίαρχο ρόλο που παίζει η Γερμανία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι ΗΠΑ άρχισαν, εδώ και καιρό, να διαβλέπουν ότι η Γερμανία επιχειρεί να βάλει πόδι στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, αρχής γενομένης από την Ελλάδα και την Κύπρο.

Με όχημα τα οικονομικά προβλήματα αυτών των χωρών, η Γερμανία θέλει να ελέγξει την οικονομική και πολιτική ζωή αυτών των χωρών. Κυρίως όμως θέλει να μπει δυνατά στη διαχείριση και εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων και αποθεμάτων.

Άλλωστε το πιο πλούσιο κράτος της Ευρώπης έχει μία μόνο μία εμφανή και χτυπητή αδυναμία: δεν διαθέτει ενεργειακούς πόρους και είναι εξαρτημένο από εισαγωγές προκειμένου να καλύψει τις ενεργειακές του ανάγκες.

Οι ΗΠΑ εκτιμούν ότι ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου, είτε εκβιάζεται από τους Γερμανούς, είτε έχει προσχωρήσει, αυτοβούλως, στην ιδέα ότι η Ελλάδα έχει περάσει πλέον στη σφαίρα επιρροής της Γερμανίας.

Στο Αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών δεν πέρασε απαρατήρητη η εξωδικαστική συμφωνία συμβιβασμού με τη Siemens, που επιβεβαίωσε τις υποψίες και τις εκτιμήσεις τους. Παράγοντας της αμερικανικής οικονομικής διπλωματίας, χαρακτήρισε πρωτοφανές το περιεχόμενο της συμφωνίας που ουσιαστικά δίνει το δικαίωμα στη Siemens να συνεχίσει να παίρνει δουλειές στην Ελλάδα ενώ το τίμημα που κατέβαλε, για να μην εγείρει το Ελληνικό Δημόσιο απαιτήσεις, είναι ευτελές.

Επιπλέον το Ελληνικό Δημόσιο παραιτείται άπαξ και δια παντός από κάθε νομική απαίτηση ή πράξη στο μέλλον.

Οι ΗΠΑ είναι βέβαιο ότι άρχισαν να ασχολούνται και πάλι με την Ελλάδα και ενδεχομένως θα ασχοληθούν περισσότερο στο άμεσο μέλλον.

Στο μικροσκόπιο τους βρίσκεται το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας. Καταγράφουν τάσεις, αποσκιρτήσεις και συμπάθειες.

Γνωρίζουν ποια είναι τα μέλη της Ελληνικής κυβέρνησης που ”παίζουν” με τους Γερμανούς αλλά και ποιοι παράγοντες της οικονομικής ζωής του τόπου είναι πρόθυμοι να συνεργαστούν μαζί τους σε επιχειρηματικά projects.

Το μειονέκτημα των Αμερικανών απέναντι στους Γερμανούς είναι η μεθοδικότητα.

Το πλεονέκτημα όμως που πάντα είχαν οι Αμερικανοί έναντι των Γερμανών ήταν η τόλμη και η αποφασιστικότητα.

Πράγματα που οι Γερμανοί χρειάζονται πολλαπλάσιο χρόνο για να τα αποφασίσουν,να τα προετοιμάσουν και να αρχίσουν να τα υλοποιούν, οι Αμερικανοί μπορούν να τα κάνουν άμεσα.

Η διαφωνία ανάμεσα στο ΔΝΤ και τη Γερμανία για τη βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου και η αρχή ενός μπραν-ντε-φερ που κανείς δεν γνωρίζει πως θα εξελιχθεί.

Πώς θα επηρεάσει τη χώρα και τι αλλαγές θα φέρει στο πολιτικό σύστημα.